Lezing
Het motto van Botanical Wasteland komt uit een lezing van Donna Haraway (‘Anthropocene, Capitalocene, Chtulucene: Staying with the trouble’, 2014) waarin ze Marilyn Strathern parafraseert. Volgens Haraway moeten we verhalen destabiliseren, opnieuw vertellen met andere verhalen. Ons denken infecteren. En ‘think we must’ in tijden van trouble en massale uitsterving van soorten.
It matters what stories tell stories
It matters what thoughts think thoughts
It matters what worlds world worlds
Het maakt uit wie een bepaald verhaal vertelt, waarom en hoe.
Boek‘It matters what stories make worlds, what worlds make stories,’ schrijft Haraway in haar laatste boek so far, Staying with the trouble, Making kin in the Chthulucene. Daarin houdt Haraway een pleidooi voor multispecies coexistence (dier, plant, mens, machine) en sympoiesis. ‘Make kin, no babies’. Ze ziet zichzelf als compost-human, niet als post-human (ze houdt van woorden maken).
DocuIn Storytelling for earthly survival maak je op een speelse manier kennis met Haraway en haar gedachtegoed. Fabrizio Terranova filmde haar en haar hond Cayenne in hun huis in Californië ‘exploring their personal universe as well as the longer development of Haraway’s views on kinship and planetary welfare.’ Terranova fleurt het gesprek op met animaties en green screen projecties (die ook in Botanical Wasteland zitten).
Bianca over earthly survival
‘We krijgen van alle kanten dystopieën naar ons toegeslingerd. Dat het al te laat is. Dat stimuleert totaal niet omdat het leidt tot een soort ecoverlamming. Ik hoef geen utopie, maar wil wel op een bepaalde manier hoopvol beginnen en hoopvol eindigen. Het disfunctionele daarbij inbouwen. Het disfunctionele levert inspiratie op, vitaliteit. Ik wil terug in de verwondering.’